BARCa ATTACKS – Στενές επαφές 3ου τύπου

«Χθες το βράδυ, 10 εξωγήινοι και ένας Ισπανός με γάντια, έκαναν την εμφάνισή τους στο Λονδίνο! Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου ήταν μάρτυρες του γεγονότος, καθώς η απόβαση συνέπεσε με ποδοσφαιρικό αγώνα, και οι κάμερες που προϋπήρχαν  κατέγραψαν το συμβάν!»

Κάπως έτσι θα ξεκινούσαν τα περισσότερα έκτακτα δελτία, αν η Μπαρσελόνα έπαιζε μέχρι χτες σαν φυσιολογική ποδοσφαιρική ομάδα και ξαφνικά με έναν μαγικό τρόπο έκανε μια εμφάνιση σαν αυτή του τελικού.

Η «διαστημικότητα» της ομάδας είναι δεδομένη και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.
Κάποιοι όμως γκρινιάζουν για την εύνοια της διαιτησίας, η οποία τις ελάχιστες φορές που κάτι πάει στραβά φροντίζει να επανέλθει η «τάξη», ενώ κάποιοι άλλοι συνομοσιολογούν αφήνοντας υπόνοιες για αφύσικη …φυσική κατάσταση και αντοχή. Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που ισχυρίζονται πως απλά δεν απολαμβάνουν να παρακολουθούν αυτού του είδους το ποδόσφαιρο.

Όπως και να χει, τα παλικάρια παίζουν την εντυπωσιακότερη και αποδοτικότερη μπάλα των τελευταίων είκοσι ετών. Μπορεί να είναι και οι καλύτεροι όλων των εποχών, αλλά ούτε μου αρέσουν ούτε είμαι αρμόδιος στο να βάζω τέτοιους τίτλους.


Την Μπαρσελόνα την κάνουν αυτό που είναι, οι κοντοί, γρήγοροι, τεχνίτες παίκτες που κινούνται ασταμάτητα και δεν απομακρύνουν ποτέ την μπάλα από το σώμα τους παρά μόνο για να δώσουν πάσα ή να βάλουν γκολ. Ο κορμός της αποτελείται από πολύ καλούς παίκτες οι οποίοι όμως, ΔΕΝ είναι απαραίτητα οι καλύτεροι του κόσμου στην θέση που παίζουν. Κάποιοι μάλιστα είναι πολύ μέτριοι για να παίζουν σε αυτή την υπερομάδα και εξηγούμαι.

Τερματοφύλακας: Ο Βαλντεζ. Δεν μπορεί το παλικάρι. Αν τον είχαμε στην Ελλάδα σε κάποια μεγάλη ομάδα, θα τον κοροϊδεύαμε και θα τον είχαμε σαν αναπληρωματικό του Πάρντο ή του Τζόρβα. Βέβαια στην συγκεκριμένη ομάδα, δεν χρειάζεται τερματοφύλακας. Η σε ανύποπτο χρόνο, πρόταση του έγκριτου Κώστα Βαϊμάκη με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο και λέει τα εξής: Σε κάθε παιχνίδι, θα μπαίνουν σε κλήρωση όλοι οι παρευρισκόμενοι φίλαθλοι της Μπαρσελόνα (που βρίσκονται σε μάχιμη ηλικία συμπληρώνω) και ένας εξ αυτών θα κάθεται τέρμα. Και η ομάδα θα έχει καλύτερο τερματοφύλακα και θα γεμίζει πάντα το γήπεδο από ελπίζοντες φίλους της ομάδας. It’s a win win situation!

Μικρότερες, αλλά σίγουρα παραφωνίες αποτελούν, ο Μπουσκέτς και το εκάστοτε αριστερό μπακ της Μπάρσα. Πες, ο εριστικός και αντιπαθής ισπανός παίζει βασικός λόγω της προσωρινής αλλαγής θέσεως του (καταραμένου λόγω της εκβιαστικής αποχώρησης απ’ την Λίβερπουλ, αλλά μεγάλου παίκτη) Μασεράνο. Αλλά όταν έχεις τον σιχαμένο αλλά διαολεμένα καλό Ντάνι Άλβες στα δεξιά, είναι κρίμα να βάζεις απ’ την απέναντι είτε τον (ήρωα στην ζωή αλλά μέτριο ποδοσφαιρικά) Αμπιντάλ, είτε τον γκαφατζή Μάξουελ. Δεν θα εμβαθύνω στα του πάγκου, για κάτι Κεϊτάδες και Μιλίτους, που ούτε για παρτενέρ του ελπιδοφόρου βουλευτή, Γιώργου Ανατολάκη δεν θα τους θέλαμε (Ναι! Ξέρω, ο Κεϊτά είναι χαφ, αλλά δεν έχουμε κατάλληλο Βουλευτή εύκαιρο τι να σας κάνω…).

Για σκεφτείτε αυτή την ομάδα, με τέρμα τον Σμάιχελ και αριστερά τον Ρομπέρτο Κάρλος. Μπράβο. Αυτό ακριβώς που φανταστήκατε!

Υπομονή, λίγοι μήνες ακόμα και ξαναρχίζει η Super League, που όλοι αγαπήσαμε και νοσταλγήσαμε χθες βράδυ.

Υ.Γ. Ο τίτλος είναι μια ευγενική συνεισφορά του ελπιδοφόρου Μπλόγκερ και Τουίτερερ http://twitter.com/kurosawa7 με σαφή αναφορά στην ταινία Mars Attacks και την τριάρα που έφαγε η Μάντσεστερ!