Υπάρχουν άνθρωποι που δηλώνουν πως τους αρέσει να τους φτύνουν.
Υπάρχουν άνθρωποι που δηλώνουν πως δεν τους αρέσει, αλλά αν τους φτύσουν κολλάνε άσχημα.
Υπάρχουν άνθρωποι που δηλώνουν πως απεχθάνονται το φτύσιμο και διαγράφουν όποιον το επιχειρήσει. Αυτοί λένε ψέματα.
(Υπάρχουν κι άνθρωποι που ζουν μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα. Αλλά δεν είναι της παρούσης).
Όχι, οι παραπάνω άνθρωποι δεν είναι κοπρολάγνοι.
Είσαι εσύ. Είμαι εγώ. Είναι η κοπελιά που κάθεται απέναντί σου στα στάρμπαξ και διαβάζει. Είναι ο τύπος που κάθεται δίπλα της στα στάρμπαξ και κάνει πως διαβάζει. Ο οποίος έβαλε όλα τα φακελάκια ζάχαρη στον καφέ του (και τα έξι) ώστε να τρέξει να της φέρει δικά της όταν χρειαστεί.
Είναι ο πενηντάρης που βλέπει τσόντες στο ίντερνετ καφέ, στη μία το μεσημέρι, πιάνοντας το μάους με τ' αριστερό. Είναι η γυναίκα του που τον παίρνει τηλέφωνο την ώρα εκείνη και μαθαίνει πως ο (ειλικρινής αν μη τι άλλο) αντρούλης της είναι έξω και "έρχεται" σε πέντε λεπτάκια.
Όλοι. Ανεξαιρέτως. Ακόμα κι αν δεν το παραδεχόμαστε στον εαυτό μας.
Οι περισσότεροι γνωρίζουμε πως αυτό πρέπει να κάνουμε για να επιτύχουμε τον εκάστοτε γκομενικό μας στόχο.
Εδώ κάπου είναι που μπαίνει η ηθική στη συζήτηση μας.
Κάποιοι από μας, είτε επειδή είμαστε "καλά παιδιά", είτε επειδή έχουμε βιώσει τέτοια φτυσίματα χωρίς καλό τέλος, εμφανίζουμε μια αλλεργία στη χρήση τέτοιων τεχνικών, παρ' ότι γνωρίζουμε τα τεράστια ποσοστά επιτυχίας τους. Ρομαντικοί; Ηλίθιοι; Άνθρωποι που δε θα διαιωνίζαμε το είδος ούτε μετά από πυρηνική καταστροφή; Ορκισμένοι μονογαμικοί αυνανιστές; Πείτε μας όπως θέλετε.
Συνυπολογίζοντας και τα Χόμο Ερεκτικά κατάλοιπα που θέλουν τον άνδρα κυνηγό στις σχέσεις του, έχουμε τα ακόλουθα.
Έστω λοιπόν ένας απ τους παραπάνω (ας τον ονομάσουμε "καλό παιδί", γιατί το "Ορκισμένος μονογαμικός αυνανιστής" είναι πολλά γράμματα) είναι ο ήρωας μας.
Το καλό παιδί που λέτε, γουστάρει ένα κοριτσάκι. Έστω πως το κοριτσάκι έλκεται και αυτό σχετικά απ' το συγκεκριμένο αγοράκι.
Οι πρώτες επαφές γίνονται όπως πρέπει. Το ραντεβού πάει καλά και είναι η ώρα που το αγοράκι, πρέπει να αποφασίσει τι στρατηγική θα ακολουθήσει.
Επειδή του αρέσει η κοπέλα, είναι και καλό παιδί (μην τα ξαναλέμε) αποφασίζει να πάρει τον τίμιο δρόμο. Να στείλει το μηνυματάκι του την επόμενη μέρα, ώστε να τη βγάλει απ την ανασφάλεια. Να της κάνει το κοπλιμέντο του για το ότι πέρασε ευχάριστα μαζί της καθώς και να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο επανάληψης της βραδιάς, σύντομα.
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ! Λυπάμαι χάσατε! ΖΟΝΓΚ! Τόμπολα! ΜΠΙΝΓΚΟ! Σκορ 4! ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ! Πήγαινε στη Φυλακή χωρίς να περάσεις απ την αφετηρία. Πλήρωσε 30.000 για να βγεις ή χρησιμοποίησε μια εντολή "Βγες από τη φυλακή". #FAIL!
Σε περίπτωση που δεν έγινα κατανοητός, το παιχνίδι χάθηκε.
Το καλό παιδί επιστρέφει στη γωνιά του, περιμένοντας να τον πάρει τηλέφωνο η κοπέλα, γιατί της προέκυψαν δουλειές, εργασίες και τα γενέθλια του σκύλου της, για τα οποία παραδοσιακά κάθε χρόνο η οικογένειά της πηγαίνει στον τόπο καταγωγής του (τις Άνδεις) για τριήμερο εορτασμό και κυνήγι μπεκάτσας.
Κάπου εκεί εμφανίζεται κάποιος αλανάκος, ψιλομαλάκας, που την πέφτει αντρίκια στο κορίτσι. Της πιάνει το μπουτάκι στο πρώτο μισάωρο, γλύφει τις αμυγδαλές της για καληνύχτα πριν την αφήσει να περπατήσει μόνη της στην Αθηνάς για να βρει ταξί και μετά εξαφανίζεται για κάνα δεκαήμερο αφήνοντας την να κοιτάζει το κινητό της πιο συχνά και από τουιτερά που περιμένει στην ουρά του ταχυδρομείου.
Κάποια στιγμή, της στέλνει ες εμ ες, αν θέλει να βρεθούν το βράδυ, αλλά αργά γιατί παίζει κι ο γαύρος με το Λεβαδειακό εξ' αναβολής, και πρέπει να το δει. Αυτή απ' τη χαρά της και τον φόβο μην εξαφανιστεί ξανά το κελεπούρι, τον καλεί σπίτι της για ποτάκι μιας και θα 'ναι κουρασμένος απ' το γήπεδο.
Το ότι ο παλίκαρος, έχει φάει γηπεδικό βρώμικο στο ημίχρονο με έξτρα κρεμμύδι, δεν αλλάζει τίποτα στο σχέδιο που έχει καταστρώσει η κοπελιά ώστε να δεσμεύσει τον σπάνιο αυτό νεανία. Φυσικά μετά από δυο μπυρόνια και κάνα μισάωρο σπίτι της, του κάθεται, υπό τις αναθυμιάσεις του "έξτρα σπέσιαλ με λουκάνικο" και τους ήχους του "Θρύλε των γηπέδων" που τραγουδά ο μπήχτης μας, όσο αυτή του περιποιείται τον "Τζόλε" (Τζόλε, γιατί είναι ξυρισμένος, γρήγορος, τρυπάει τις αντίπαλες άμυνες, και χτυπάει καλά μπέναλντι).
Σε μια άλλη περιοχή της Αθήνας, το καλό παιδί ανανεώνει μέσω πέιπαλ τη συνδρομή του στους Ορκισμένους μονογαμικούς αυνανιστές, την οποία είχε διακόψει χαρούμενος μετά το πρώτο τους ραντεβού.
Για να συνοψίσουμε.
Αν δεν την φτύσεις εσύ, που είσαι καλό παιδί, δεν θα σου κάτσει.
Θα κάτσει στο μαλάκα, ο οποίος θα την φτύσει.
Αυτή θα είναι δυστυχισμένη γιατί θα είναι με το μαλάκα.
Εσύ θα είσαι δυστυχισμένος επειδή σου άρεσε πολύ και δεν τα βρήκατε.
Αυτή θα είναι χαμένη που έχασε εσένα, το καλό το παιδί (και ας μην το συνειδητοποιήσει ποτέ)
Εσύ θα είσαι χαμένος επειδή είσαι μπάκουρας.
Και αυτό μπορεί να συμβαίνει κάθε φορά. Αέναα. Σε άπειρες επαναλήψεις. Till the end of time.
Αυτό είναι ένα λεγόμενο "Lose lose lose lose situation" σε Infinite Loop !
Προς γνώση συμμόρφωση των απανταχού καλών παιδιών του κόσμου τούτου.
Τώρα που το διαβάσατε, γράψτε το σε ποστ ιτ, γράψτε το στο κινητό σας, κάντε το τατουάζ στον καρπό (προσέχτε τα ορθογραφικά, δεν φέρω ευθύνη αν μου την έπαιξε ο σπελ τσέκερ) και Χρησιμοποιήστε το διάολε, την επόμενη φορά που θα σας χρειαστεί.
Δεν το κάνετε για σας, το κάνετε γι' αυτή.
Γιατί της αξίζετε!
Υπάρχουν άνθρωποι που δηλώνουν πως δεν τους αρέσει, αλλά αν τους φτύσουν κολλάνε άσχημα.
Υπάρχουν άνθρωποι που δηλώνουν πως απεχθάνονται το φτύσιμο και διαγράφουν όποιον το επιχειρήσει. Αυτοί λένε ψέματα.
(Υπάρχουν κι άνθρωποι που ζουν μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα. Αλλά δεν είναι της παρούσης).
Όχι, οι παραπάνω άνθρωποι δεν είναι κοπρολάγνοι.
Είσαι εσύ. Είμαι εγώ. Είναι η κοπελιά που κάθεται απέναντί σου στα στάρμπαξ και διαβάζει. Είναι ο τύπος που κάθεται δίπλα της στα στάρμπαξ και κάνει πως διαβάζει. Ο οποίος έβαλε όλα τα φακελάκια ζάχαρη στον καφέ του (και τα έξι) ώστε να τρέξει να της φέρει δικά της όταν χρειαστεί.
Είναι ο πενηντάρης που βλέπει τσόντες στο ίντερνετ καφέ, στη μία το μεσημέρι, πιάνοντας το μάους με τ' αριστερό. Είναι η γυναίκα του που τον παίρνει τηλέφωνο την ώρα εκείνη και μαθαίνει πως ο (ειλικρινής αν μη τι άλλο) αντρούλης της είναι έξω και "έρχεται" σε πέντε λεπτάκια.
Όλοι. Ανεξαιρέτως. Ακόμα κι αν δεν το παραδεχόμαστε στον εαυτό μας.
Οι περισσότεροι γνωρίζουμε πως αυτό πρέπει να κάνουμε για να επιτύχουμε τον εκάστοτε γκομενικό μας στόχο.
Εδώ κάπου είναι που μπαίνει η ηθική στη συζήτηση μας.
Κάποιοι από μας, είτε επειδή είμαστε "καλά παιδιά", είτε επειδή έχουμε βιώσει τέτοια φτυσίματα χωρίς καλό τέλος, εμφανίζουμε μια αλλεργία στη χρήση τέτοιων τεχνικών, παρ' ότι γνωρίζουμε τα τεράστια ποσοστά επιτυχίας τους. Ρομαντικοί; Ηλίθιοι; Άνθρωποι που δε θα διαιωνίζαμε το είδος ούτε μετά από πυρηνική καταστροφή; Ορκισμένοι μονογαμικοί αυνανιστές; Πείτε μας όπως θέλετε.
Συνυπολογίζοντας και τα Χόμο Ερεκτικά κατάλοιπα που θέλουν τον άνδρα κυνηγό στις σχέσεις του, έχουμε τα ακόλουθα.
Έστω λοιπόν ένας απ τους παραπάνω (ας τον ονομάσουμε "καλό παιδί", γιατί το "Ορκισμένος μονογαμικός αυνανιστής" είναι πολλά γράμματα) είναι ο ήρωας μας.
Το καλό παιδί που λέτε, γουστάρει ένα κοριτσάκι. Έστω πως το κοριτσάκι έλκεται και αυτό σχετικά απ' το συγκεκριμένο αγοράκι.
Οι πρώτες επαφές γίνονται όπως πρέπει. Το ραντεβού πάει καλά και είναι η ώρα που το αγοράκι, πρέπει να αποφασίσει τι στρατηγική θα ακολουθήσει.
Επειδή του αρέσει η κοπέλα, είναι και καλό παιδί (μην τα ξαναλέμε) αποφασίζει να πάρει τον τίμιο δρόμο. Να στείλει το μηνυματάκι του την επόμενη μέρα, ώστε να τη βγάλει απ την ανασφάλεια. Να της κάνει το κοπλιμέντο του για το ότι πέρασε ευχάριστα μαζί της καθώς και να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο επανάληψης της βραδιάς, σύντομα.
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ! Λυπάμαι χάσατε! ΖΟΝΓΚ! Τόμπολα! ΜΠΙΝΓΚΟ! Σκορ 4! ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ! Πήγαινε στη Φυλακή χωρίς να περάσεις απ την αφετηρία. Πλήρωσε 30.000 για να βγεις ή χρησιμοποίησε μια εντολή "Βγες από τη φυλακή". #FAIL!
Σε περίπτωση που δεν έγινα κατανοητός, το παιχνίδι χάθηκε.
Το καλό παιδί επιστρέφει στη γωνιά του, περιμένοντας να τον πάρει τηλέφωνο η κοπέλα, γιατί της προέκυψαν δουλειές, εργασίες και τα γενέθλια του σκύλου της, για τα οποία παραδοσιακά κάθε χρόνο η οικογένειά της πηγαίνει στον τόπο καταγωγής του (τις Άνδεις) για τριήμερο εορτασμό και κυνήγι μπεκάτσας.
Κάποια στιγμή, της στέλνει ες εμ ες, αν θέλει να βρεθούν το βράδυ, αλλά αργά γιατί παίζει κι ο γαύρος με το Λεβαδειακό εξ' αναβολής, και πρέπει να το δει. Αυτή απ' τη χαρά της και τον φόβο μην εξαφανιστεί ξανά το κελεπούρι, τον καλεί σπίτι της για ποτάκι μιας και θα 'ναι κουρασμένος απ' το γήπεδο.
Το ότι ο παλίκαρος, έχει φάει γηπεδικό βρώμικο στο ημίχρονο με έξτρα κρεμμύδι, δεν αλλάζει τίποτα στο σχέδιο που έχει καταστρώσει η κοπελιά ώστε να δεσμεύσει τον σπάνιο αυτό νεανία. Φυσικά μετά από δυο μπυρόνια και κάνα μισάωρο σπίτι της, του κάθεται, υπό τις αναθυμιάσεις του "έξτρα σπέσιαλ με λουκάνικο" και τους ήχους του "Θρύλε των γηπέδων" που τραγουδά ο μπήχτης μας, όσο αυτή του περιποιείται τον "Τζόλε" (Τζόλε, γιατί είναι ξυρισμένος, γρήγορος, τρυπάει τις αντίπαλες άμυνες, και χτυπάει καλά μπέναλντι).
Σε μια άλλη περιοχή της Αθήνας, το καλό παιδί ανανεώνει μέσω πέιπαλ τη συνδρομή του στους Ορκισμένους μονογαμικούς αυνανιστές, την οποία είχε διακόψει χαρούμενος μετά το πρώτο τους ραντεβού.
Για να συνοψίσουμε.
Αν δεν την φτύσεις εσύ, που είσαι καλό παιδί, δεν θα σου κάτσει.
Θα κάτσει στο μαλάκα, ο οποίος θα την φτύσει.
Αυτή θα είναι δυστυχισμένη γιατί θα είναι με το μαλάκα.
Εσύ θα είσαι δυστυχισμένος επειδή σου άρεσε πολύ και δεν τα βρήκατε.
Αυτή θα είναι χαμένη που έχασε εσένα, το καλό το παιδί (και ας μην το συνειδητοποιήσει ποτέ)
Εσύ θα είσαι χαμένος επειδή είσαι μπάκουρας.
Και αυτό μπορεί να συμβαίνει κάθε φορά. Αέναα. Σε άπειρες επαναλήψεις. Till the end of time.
Αυτό είναι ένα λεγόμενο "Lose lose lose lose situation" σε Infinite Loop !
Προς γνώση συμμόρφωση των απανταχού καλών παιδιών του κόσμου τούτου.
Τώρα που το διαβάσατε, γράψτε το σε ποστ ιτ, γράψτε το στο κινητό σας, κάντε το τατουάζ στον καρπό (προσέχτε τα ορθογραφικά, δεν φέρω ευθύνη αν μου την έπαιξε ο σπελ τσέκερ) και Χρησιμοποιήστε το διάολε, την επόμενη φορά που θα σας χρειαστεί.
Δεν το κάνετε για σας, το κάνετε γι' αυτή.
Γιατί της αξίζετε!