skip to main | skip to sidebar

Τρίτη 31 Μαΐου 2011

BARCa ATTACKS – Στενές επαφές 3ου τύπου

0 σχόλια
«Χθες το βράδυ, 10 εξωγήινοι και ένας Ισπανός με γάντια, έκαναν την εμφάνισή τους στο Λονδίνο! Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου ήταν μάρτυρες του γεγονότος, καθώς η απόβαση συνέπεσε με ποδοσφαιρικό αγώνα, και οι κάμερες που προϋπήρχαν  κατέγραψαν το συμβάν!»

Κάπως έτσι θα ξεκινούσαν τα περισσότερα έκτακτα δελτία, αν η Μπαρσελόνα έπαιζε μέχρι χτες σαν φυσιολογική ποδοσφαιρική ομάδα και ξαφνικά με έναν μαγικό τρόπο έκανε μια εμφάνιση σαν αυτή του τελικού.
Η «διαστημικότητα» της ομάδας είναι δεδομένη και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.
Κάποιοι όμως γκρινιάζουν για την εύνοια της διαιτησίας, η οποία τις ελάχιστες φορές που κάτι πάει στραβά φροντίζει να επανέλθει η «τάξη», ενώ κάποιοι άλλοι συνομοσιολογούν αφήνοντας υπόνοιες για αφύσικη …φυσική κατάσταση και αντοχή. Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που ισχυρίζονται πως απλά δεν απολαμβάνουν να παρακολουθούν αυτού του είδους το ποδόσφαιρο.
Όπως και να χει, τα παλικάρια παίζουν την εντυπωσιακότερη και αποδοτικότερη μπάλα των τελευταίων είκοσι ετών. Μπορεί να είναι και οι καλύτεροι όλων των εποχών, αλλά ούτε μου αρέσουν ούτε είμαι αρμόδιος στο να βάζω τέτοιους τίτλους.


Την Μπαρσελόνα την κάνουν αυτό που είναι, οι κοντοί, γρήγοροι, τεχνίτες παίκτες που κινούνται ασταμάτητα και δεν απομακρύνουν ποτέ την μπάλα από το σώμα τους παρά μόνο για να δώσουν πάσα ή να βάλουν γκολ. Ο κορμός της αποτελείται από πολύ καλούς παίκτες οι οποίοι όμως, ΔΕΝ είναι απαραίτητα οι καλύτεροι του κόσμου στην θέση που παίζουν. Κάποιοι μάλιστα είναι πολύ μέτριοι για να παίζουν σε αυτή την υπερομάδα και εξηγούμαι.
Τερματοφύλακας: Ο Βαλντεζ. Δεν μπορεί το παλικάρι. Αν τον είχαμε στην Ελλάδα σε κάποια μεγάλη ομάδα, θα τον κοροϊδεύαμε και θα τον είχαμε σαν αναπληρωματικό του Πάρντο ή του Τζόρβα. Βέβαια στην συγκεκριμένη ομάδα, δεν χρειάζεται τερματοφύλακας. Η σε ανύποπτο χρόνο, πρόταση του έγκριτου Κώστα Βαϊμάκη με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο και λέει τα εξής: Σε κάθε παιχνίδι, θα μπαίνουν σε κλήρωση όλοι οι παρευρισκόμενοι φίλαθλοι της Μπαρσελόνα (που βρίσκονται σε μάχιμη ηλικία συμπληρώνω) και ένας εξ αυτών θα κάθεται τέρμα. Και η ομάδα θα έχει καλύτερο τερματοφύλακα και θα γεμίζει πάντα το γήπεδο από ελπίζοντες φίλους της ομάδας. It’s a win win situation!
Μικρότερες, αλλά σίγουρα παραφωνίες αποτελούν, ο Μπουσκέτς και το εκάστοτε αριστερό μπακ της Μπάρσα. Πες, ο εριστικός και αντιπαθής ισπανός παίζει βασικός λόγω της προσωρινής αλλαγής θέσεως του (καταραμένου λόγω της εκβιαστικής αποχώρησης απ’ την Λίβερπουλ, αλλά μεγάλου παίκτη) Μασεράνο. Αλλά όταν έχεις τον σιχαμένο αλλά διαολεμένα καλό Ντάνι Άλβες στα δεξιά, είναι κρίμα να βάζεις απ’ την απέναντι είτε τον (ήρωα στην ζωή αλλά μέτριο ποδοσφαιρικά) Αμπιντάλ, είτε τον γκαφατζή Μάξουελ. Δεν θα εμβαθύνω στα του πάγκου, για κάτι Κεϊτάδες και Μιλίτους, που ούτε για παρτενέρ του ελπιδοφόρου βουλευτή, Γιώργου Ανατολάκη δεν θα τους θέλαμε (Ναι! Ξέρω, ο Κεϊτά είναι χαφ, αλλά δεν έχουμε κατάλληλο Βουλευτή εύκαιρο τι να σας κάνω…).
Για σκεφτείτε αυτή την ομάδα, με τέρμα τον Σμάιχελ και αριστερά τον Ρομπέρτο Κάρλος. Μπράβο. Αυτό ακριβώς που φανταστήκατε!

Υπομονή, λίγοι μήνες ακόμα και ξαναρχίζει η Super League, που όλοι αγαπήσαμε και νοσταλγήσαμε χθες βράδυ.
Υ.Γ. Ο τίτλος είναι μια ευγενική συνεισφορά του ελπιδοφόρου Μπλόγκερ και Τουίτερερ http://twitter.com/kurosawa7 με σαφή αναφορά στην ταινία Mars Attacks και την τριάρα που έφαγε η Μάντσεστερ!

Τρίτη 24 Μαΐου 2011

Ζιλμπέρτο, η πιο όμορφη ιστορία

0 σχόλια

Όταν ήμασταν μικροί ξέραμε πως όλα τα παραμύθια, έχουν χαρούμενο τέλος. Μετά μας διάβασαν το κοριτσάκι με τα σπίρτα, που μας έμαθε πως τα μικρά, ορφανά, απροστάτευτα κορίτσια, πεθαίνουν από κρυοπαγήματα. Όταν συνήλθαμε από το σοκ, ήρθε η ώρα για την ‘Εισαγωγή στον Κανιβαλισμό 1.0’, με την ιστορία του Χάνσελ και της Γκρέτελ. Η κακιά μάγισσα ήθελε να παχύνει τα δύο αδέρφια για να είναι νοστιμότερα όταν θα τα φάει. Τελικά καταφέρνουν να ξεφύγουν βάζοντας την μάγισσα στον φούρνο και ψήνοντάς την. Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς…εφιαλτικότερα. 

Το ποδόσφαιρο πάλι, σε τελευταίες στιγμές ποδοσφαιριστών δεν έχει φανεί ιδιαίτερα συμπονετικό. Πιο πρόσφατο και τρανταχτό παράδειγμα, αυτό του αποσυρόμενου Ζιντάν. Πήρε την πεθαμένη Γαλλία απ’ το χέρι. Την έφτασε σέρνοντας μέχρι τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Και εκεί που όλοι θέλουν να τον δουν να της δίνει ολομόναχος το χρυσό κυπελλάκι, τσουπ! Ματεράτσι, κουτουλίδι και τέλος.

Προχθές το βράδυ στο ΟΑΚΑ, οι φίλοι του Παναθηναϊκού ήθελαν να αποχαιρετίσουν τον Ζιλμπέρτο Σίλβα. Έναν παίχτη που στα τρία χρόνια του στην Ελλάδα, μάτια δεν έβγαλε ποτέ. Γι αυτό άλλωστε δεν έγινε και σύνθημα στα χείλη των οπαδών. Η αόρατη δουλειά του στο γήπεδο, μερικές φορές δεν φαινόταν καθόλου, σαν να την πέρναγε με Άζαξ όμω την περσινή χρονιά, του double του Παναθηναϊκού, ήταν μόνιμα άριστος. Ένα κέντρο μόνος του. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που στα περισσότερα χαμένα παιχνίδια του ΠΑΟ, αυτός απουσίαζε. 

Ο κόσμος στο ΟΑΚΑ προχθές, ήθελε να τον τιμήσει. Την προσφορά του στην ομάδα μπορεί να μην την καταλάβαιναν πολλοί. Όλοι όμως έβλεπαν πόσο φιλότιμος και επαγγελματίας ήταν. (Το χειροκρότημα στον Σαλπιγγίδη από όλο το ΟΑΚΑ, επιβεβαίωσε το πόσο εκτιμούν οι παναθηναϊκοί τους «τίμιους» παίκτες). Χαρακτηριστική η σκηνή στο ματς των play off στον Βόλο: Η ομάδα του σέρνεται και χάνει. Αυτός ,γνωρίζοντας πως παλεύει για ένα Τσάμπιονς Λιγκ που δεν θα συμμετάσχει, τρέχει και σκίζεται μέχρι το 90΄. Ακόμα και τότε. Σε ένα παιχνίδι που και ο πιο φανατικός αντιβολιώτης Λαρισαίος θα έβλεπε πως είναι χαμένο.

Γκολ έβαζε με το σταγονόμετρο. Και στην Αγγλία, και εδώ. Προχθές όμως, όλοι στο ΟΑΚΑ είχαν μια κρυφή ελπίδα πως κάτι μαγικό θα συνέβαινε. Έτσι για να δώσει κάτι το ξεχωριστό στο τελευταίο του παιχνίδι μπροστά στους φίλους του Παναθηναϊκού.




Εβδομηκοστό τέταρτο λεπτό στην Καλογρέζα. Η μπάλα στην περιοχή, κεφαλιά, απόκρουση, αναμπουμπούλα, σουτ, απόκρουση, ριμπάουντ ο Ζιλμπέρτο, σιωπή…
ΓΚΟΛ! Παραλήρημα, αποθέωση. Τα παραμύθια έχουν ακόμα happy end! Ανατριχίλα.

Λίγες στιγμές μετά ανακαλύπτουμε πως το γκολ ήταν οφσάιντ! Οποιοσδήποτε μη άμεσα θιγόμενος, είπε μέσα του «Δεν πειράζει! Καλύτερα κιόλας. Να έχει και το Ελληνικό διαιτητικό στοιχείο αυτή η όμορφη ιστορία. Να μπορούν να γκρινιάζουν κάποιοι αύριο».
Το παιχνίδι τελειώνει. Ο Ζιλμπέρτο ακούει ξανά τ’ όνομά του εν χορώ. Ίσως να μην το έχει ξανακούσει ποτέ τόσες φορές σε μια μέρα. Όπως και να ‘χει, είναι και αυτός μέσα στην λίστα με τους μεγαλύτερους παίκτες που πέρασαν ποτέ απ’ τα Ελληνικά χωράφια. Οποιοσδήποτε μη εμπαθής, τον εκτιμά. Και ας μην απέδωσε, κατά πολλούς, τα χρήματα που πήρε.

Ανάμεσα στους ραδιοφωνικούς διθυράμβους για την ανάκαμψη του ΠΑΟ και την χαζή ήττα της ΑΕΚ, ακούσαμε και για την περιπέτεια της υγείας ενός εκ των αγαπημένων της στήλης. Του τίμιου, του παντελονάτου. Του πατέρα, του παράγοντα, του φιλάσθενου. Του Αχιλλέα του Μπέου. Η αδιαθεσία που ένιωσε είθε να είναι περαστική και να μην επιστρέψει. Γιατί τι να το κάνεις αν η ομάδα σου βγαίνει στο Γιουρόπα, και συ είσαι στο κρεβάτι του πόνου; Θα έχει και άλλες ευκαιρίες να σε κυνηγά ο εισαγγελέας επειδή μπούκαρες σε απαγορευμένο χώρο, αλλά τι να τις κάνεις αν δεν έχεις την υγειά σου;
Να ευχηθούμε λοιπόν περαστικά.

Υ.Γ.1 Χθες έκλεισε ένα χρόνο λειτουργίας «Ο Παίκτης». Μπορεί να είμαι νέος στις τάξεις του, αλλά εύχομαι ολόψυχα μακροημέρευση και ευημερία. Happy Birthday!

Υ.Γ.2 Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Πάττυ που με ενέπνευσε για τον τίτλο.

Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Ο Πάμπλο Γκαρσία χτυπάει πάντα δυο φορές

0 σχόλια
Στα μέσα του 20ου αιώνα μια όμορφη παραγουανή γυναίκα με τον σύζυγο της, διέσχιζε τον Αμαζόνιο με κατεύθυνση την Βενεζουέλα. Ύστερα από ένα φρικτό ατύχημα έμεινε μόνη, και απροστάτευτη στα βάθη του τροπικού δάσους. Ένα μήνα μετά στο κατάλυμα που είχε κατασκευάσει, γέννησε μόνη της ένα μικρό μελαχρινό αγοράκι. Μετά την γέννα έζησε μονάχα μερικές ώρες. Μια λύκαινα, «υιοθέτησε» το μικρό απροστάτευτο αγόρι και το φρόντισε σαν να ήταν παιδί της.
Οκτώ χρόνια αργότερα, ο αρχι-εργολάβος που αποψίλωνε μερικές χιλιάδες στρέμματα δάσους για λογαριασμό μιας εταιρίας χαρτιού, βρήκε το αγόρι σε ημιάγρια κατάσταση.
Παρά τον βίαιο και ζωώδη χαρακτήρα του μικρού, κατάφερε να τον κερδίσει και αποφάσισε να το υιοθετήσει.
Γυρίζοντας στην πατρίδα του την Παραγουάη, ο εργολάβος ζήτησε απ’ την γυναίκα και τον πεντάχρονο γιό του, να τον περιμένουν στην αυλή γιατί τους είχε μια μεγάλη έκπληξη.

Η στιγμή είχε φτάσει. Το πεντάχρονο μελαχρινό αγόρι κρατώντας το ζεστό χέρι της μητέρας, είδε τον μπαμπά του να κατεβαίνει από το καφέ τζιπ μαζί με ένα άλλο παιδί. Μαυρισμένο, ψηλό, γεροδεμένο, με άγρια χαρακτηρίστηκα. Ο πατέρας έσκυψε, τον φύλησε και του είπε «Πάμπλο, από δω ο νέος σου αδερφός. Τον βρήκα στην ζούγκλα και θα τον λέμε Αλφόνσο. Να τον προσέχεις και να τον αγαπάς».
Τα άγρια ένστικτα του Αλφόνσο, όμως ήταν δύσκολο να καταπιεστούν. Όσες προσπάθειες και να κατέβαλαν οι νέοι του γονείς, αυτός είχε εξάρσεις «Μόγλικης» συμπεριφοράς. Τα σκυλιά της γειτονιάς τον φοβόντουσαν, οι γάτες τον απέφευγαν και όταν έβγαινε στον δρόμο, οι μανάδες μάζευαν γρήγορα τα παιδιά τους σπίτι.
Ένα βράδυ που οι γονείς τους κοιμόντουσαν, ο Αλφόνσο αγρίεψε ανεξήγητα. Αργά σιγανά και ύπουλα, πλησίασε τον μικρό του αδερφό. Λίγο πριν του ορμήσει, το μάτι του μικρού Πάμπλο άστραψε. Τον απέφυγε, τον άρπαξε από το λαιμό και τον κουτούλησε ανάμεσα στα μάτια. Ο Αλφόνσο, ζαλίστηκε, παραπάτησε, έπεσε …και υποτάχθηκε στον μικρό αδερφό του.

Τριάντα χρόνια μετά σε μια αρένα στην Ελλάδα, 30.000 κόσμος ούρλιαζε το όνομά του. Ένας ασπρουλιάρης ισπανός, τόλμησε να τον πλησιάσει, διεκδικώντας του την μπάλα. Ήταν όμως δική του, όπως κάθε θηλυκό που είχε πλησιάσει. Κανείς δεν θα του την έπαιρνε. Την πάσαρε στα σίγουρα πόδια του συμπαίκτη του, και μετά «κανόνισε» τον επίδοξο κλέφτη. Μια γροθιά σε συνδυασμό με κλοτσιά ήταν αρκετή για να ξαπλώσουν τον αντίπαλο στο χορτάρι. Αυτός όμως ξανασηκώθηκε. Προφανώς δεν είχε πάρει το μάθημά του. Δεν σηκώθηκε με σκυμμένο το κεφάλι κατανοώντας το λάθος του όπως θα έπρεπε. Big Mistake! Λίγα δευτερόλεπτα μετά ήταν πάλι ξαπλωμένος στο χόρτο. Γιατί ο Πάμπλο ο Γκαρσία, δεν αφήνει καμιά δουλεία μισοτελειωμένη. Γιατί ο Πάμπλο Γκαρσία, χτυπάει πάντα …δυο φορές.





Υ.Γ. Όλοι αυτοί που όρμησαν να τον χωρίσουν τον δίμετρο Πάπα Μπούμπα Ντιοπ, το έκαναν για την σωματική ακεραιότητα του Σενεγαλέζου. Μην γελιέστε …

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Μίλος κερνάει, Στρος …πίνει

0 σχόλια
Αναπόφευκτα το σημερινό κείμενο αποτελεί συνέχεια του προηγουμένου

Ο Ολυμπιακός κέρδισε. Ήταν σαφώς καλύτερος του αντιπάλου του και στις στιγμές που θα μπορούσε να μείνει σημαντικά πίσω, ο Μίλος «Έφαγα μπουκέτο απ’ τον Σχορτσιανίτη κι έζησα» Τεόντοσιτς πήρε την κατάσταση στα χέρια του με μερικά απίθανα τρίποντα.

Η καζούρα ήταν αναπόφευκτη. Οι ολυμπιακοί βγήκαν στους δρόμους και στα social media με άγριες διαθέσεις. Οι τρεις φετινές νίκες είχαν την τιμητική τους. Ευφάνταστοι συνδυασμοί με τα έξι αστέρια του Παναθηναϊκού, έδιναν κ έπαιρναν.

Κυκλοφόρησε μάλιστα από αδιευκρίνιστες πηγές, μια φήμη πως την Δευτέρα το βράδυ, στον Πειραιά θα γίνει απονομή ρεπλίκας του Ευρωπαϊκού της Βαρκελώνης, στον μπασκετικό Ολυμπιακό. Άλλωστε, το συμπέρασμα – «Σας κερδίσαμε τρεις φορές φέτος. Αν είχαμε περάσει στο Final 4, θα σας είχαμε κερδίσει και εκεί. Την Μακάμπι την είχαμε για πλάκα. Άρα η Euroleague είναι δική μας» είναι αρκετά ασφαλές. Το  προνόμιο της  γραφικότητας άλλωστε, δεν είναι αποκλειστικότητα του Παναθηναϊκού με τις φιέστες στο ΟΑΚΑ μετά από «Το χαμένο πρωταθλήματα του οφσάιντ του Κατσουράνη».

Με το πέρασμα της ώρας, έρχεται η στιγμή που φεύγει η αδρεναλίνη του ματς, και σκέφτεσαι «Ρε φίλε, τι κάθομαι και λέω. Πριν μια βδομάδα οι άλλοι πήραν Ευρωπαϊκό, κ εγώ νομίζω πως κάτι έκανα που πήρα το φλιτζανάκι του εσπρέσο». Αλλά δεν αγχώθηκες πολύ φίλε γαύρε! Το ξέρω. Ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός, για μια ακόμα φορά φέτος στάθηκε αντάξιος των προσδοκιών. Έχασε για τρίτη φορά από την ομάδα του παράγοντα, του οικογενειάρχη, του παντελονάτου, του άρχοντα της Μαγνησίας, του Αχιλλέα του Μπέου. Που δεν φτάνει που έχασε ο αιώνιος, έχασε και από ομάδα που την λένε Ολυμπιακό και φορά ερυθρόλευκα! Τι άλλο θέλεις για να είσαι απόλυτα ευχαριστημένος ένα κυριακάτικο βράδυ; Να φύγει ο Γερολυμάτος από το Dancing With the Stars;  Έφυγε!
Είχε και κλήρωση το Τζόκερ χτες. Για ψαχτείτε οι Ολυμπιακοί. Κι αν σου έκατσε;

Όπως και να ‘χει, με την νίκη της ΑΕΚ κ τα χάλια του βάζελου, τα play off αποκτούν απρόσμενο ενδιαφέρον και αυτό μόνο σε …καλό μπορεί να μας βγει. Ειδικά αν συνεχιστεί αυτή η κατρακύλα του Παναθηναϊκού, θα έχουμε ανεξέλεγκτες φαιδρότητες τον επόμενο καιρό.
Στα διεθνή, όπως διάβαζα και στα «Περίεργα» του Theplayer http://goo.gl/21rJg ο Οσάμα, τις έβλεπε τις τσοντούλες του. Καλύτερος πάντως ο καταζητούμενος και «άγριος» τρομοκράτης από τον «καθωσπρέπει» ελπιδοφόρο Γάλλο πολιτικό που διαχειρίζεται σεμνά και ταπεινά τα οικονομικά της χώρας μας. Ο Οσάμα, τουλάχιστον δεν τάιζε το …φαλάφελ του σε όποιαν έβρισκε, με το έτσι θέλω!
Στην Eurovision πάλι, είχαμε ΑΠΟΛΥΤΗ επιτυχία. Δεν βγήκαμε πρώτοι και δεν θα αναγκαστούμε να διοργανώσουμε το επόμενο πανηγυράκι. Στην κατάταξη ήμασταν πάνω από την Γερμανία, και σύμφωνα με ελεγχόμενες πηγές ο Λούκας Γιώρκας (κατά τον τιτιβίζοντα φίλο της στήλης @kurosawa7, ένας συνδυασμός ΛΟΥΚΑ Βύντρα και ΓΙΩΡΚΑ Σεϊταρίδη) έδειξε στην τσαχπίνα Γερμανίδα διαγωνιζόμενη, τι θα πει Greek Kamaki και Greek Souvlaki. If you know what I mean!





Κύπελλο και Πλέι ΩΧ στην αναβράζουσα Αθήνα

0 σχόλια
Τις τελευταίες τέσσερις ημέρες, η χώρα βρίσκεται σε αναβρασμό.
Αθώοι πολίτες δολοφονούνται εν ψυχρώ. «Αγανακτισμένοι πολίτες» παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους, δολοφονώντας κι άλλους αθώους. Συλλαλητήρια που καταλήγουν σε συγκρούσεις. Αστυνομία που κάνει αλόγιστη χρήση βίας στέλνοντας διαδηλωτές με ανοιγμένα κεφάλια να χαροπαλεύουν στα νοσοκομεία.

Χτες, πριν τον αγώνα Παναθηναϊκού – ΑΕΚ ήμουν πεπεισμένος πως στο γήπεδο θα χυθεί αίμα. Ευτυχώς, δεν έγινε τίποτα. Πλην της ρίψης κάποιων κροτίδων που έκαναν τον διαιτητή να φανεί γραφικός, διακόπτοντας για δευτερόλεπτα το παιχνίδι, όλα κύλησαν ομαλά. Δεν μπορώ ακόμα να το δικαιολογήσω. Τι διασφάλισε την ηρεμία; Η απουσία αστυνομικών; Ο λίγος κόσμος στο γήπεδο; Η ύπνωση που προκαλούσε το παιχνίδι σε όσους το παρακολουθούσαν; Ότι και να ήταν, ευτυχώς που υπήρξε. Γιατί μετά το 0-1, ξεκίνησα να γράφω κείμενο για την «Διακοπή των play off» λόγω του καμένου ΟΑΚΑ μετά το αθηναϊκό ντέρμπι.

Δεν έλειψαν βέβαια οι γνωστές Ελληνικές γραφικότητες. Αυτές που από την δεύτερη αγωνιστική, έχουν σίγουρο το ποιος θα είναι ο νικητής αυτού του μικρού πρωταθλήματος.
Το ότι πλην των μΠΑΟΚτζήδων, κανείς άλλος σε αυτή τη χώρα δεν έχει πάρει στα σοβαρά τα play off, φαίνεται και απ’ την απόδοση των ομάδων. Ευτυχώς να λέτε που υπάρχει και το εθνικό μας άθλημα, ώστε να υπάρξει κάτι ενδιαφέρον το Σαββατοκύριακο.
Ο τελικός αυτού του κυπέλλου όμως έχει ιδιαιτερότητες. Είναι τόσο κοντά στο Ευρωπαϊκό του Παναθηναϊκού, που δεν γίνεται να μην αναμιχθούν τα δύο.
Τα σενάρια είναι τα εξής:
ΑΝ ΚΕΡΔΙΣΕΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ:
Οι γραφικοί Ολυμπιακοί, θα σπεύσουν να υποτιμήσουν την Euroleague, και να δηλώσουν πως «Αν ήμασταν εμείς στο Final four, δεν θα περνάγατε στον τελικό!». Με την σειρά τους οι γραφικοί βάζελοι, θα απαντήσουν πως αφού πήραν αυτοί το μεγάλο κύπελλο, τους χάρισαν το μικρούλι, για να μην αυτοκτονήσει ο Φραγκοφονούλης.

ΑΝ ΚΕΡΔΙΣΕΙ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ:
Εκεί τα πράγματα θα πέσουν βαριά για τους Ολυμπιακούς, που θα θυμηθούν το ποδόσφαιρο, την υπό διάλυση ομάδα του ΠΑΟ, καθώς και το φετινό τους πρωτάθλημα. Οι πιο τολμηροί απ’ αυτούς, θα δώσουν ραντεβού για τα play offs του πρωταθλήματος στο μπάσκετ. Οι Παναθηναϊκοί θα κάνουν πως δεν ακούνε, γιατί η ομάδα τους για μια ακόμα χρονιά τους κούφανε, και θα μιλούν για το 6ο αστέρι. Οι γραφικοί, θα θυμηθούν πως και αυτοί κάλυπταν τον Κατσουράνη και θα ισχυριστούν πως αν κέρδιζαν στο ντέρμπι το πρωτάθλημα θα βαφόταν πράσινο. Μέσα τους όμως, θα σιχτιρίζουν την ποδοσφαιρική ομάδα που την ίδια ώρα του τελικού θα χάνει για 3η φορά φέτος απ’ τον Μπέο.
 Υ.Γ. Κάτι πρέπει να γίνει με το βάρος των ασπίδων των ΜΑΤ. Στο γνωστό βίντεο http://goo.gl/9MjkB βλέπουμε μια ασπίδα να έχει πέσει πάνω σε έναν διαδηλωτή. Την σηκώνει ο καλός ΜΑΤατζής, του πέφτει. Την ξανασηκώνει, του ξαναπέφτει.




Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Zots for President

0 σχόλια
Θυμηθείτε λίγο τα σχολικά σας χρόνια. Υπήρχαν οι κακοί μαθητές, αυτοί που ήταν καλοί σε κάποια μαθήματα κακοί σε άλλα, και αυτοί που ήταν φοβεροί σε όλα. Το ίδιο συνέβαινε και με τους «αθληταράδες» του σχολείου. Ότι άθλημα και να έπαιζαν, θα ήταν οι καλύτεροι του γηπέδου. Έτσι, σε όποιο αθλητικό ή μαθητικό διαγωνισμό υπήρχε ανάγκη ενίσχυσης, καλούνταν αυτοί να βγάλουν το φίδι απ’ την τρύπα. Και τα κατάφερναν. Έβγαζαν το σχολείο, τους φίλους τους και τους καθηγητές τους ασπροπρόσωπους.

Ο άνθρωπος που μέσα σε δύο χρόνια κατάφερε, να μεταμορφώσει τον Νικ Καλάθη, από έναν απλά γρήγορο πιτσιρικά με ψαρωτικό όνομα, στον MVP των αγώνων με την Μπαρσελόνα. Ο προπονητής που έχει μετατρέψει σε άξιους πρωταθλητές Ευρώπης τους Περπέρογλου και Τσαρτσαρή, που όταν μεταγράφηκαν στον Παναθηναϊκό όλοι αναρωτιόντουσαν «γιατί;». Το μυαλό που έχει δημιουργήσει και διατηρήσει ότι πιο επιτυχημένο υπήρξε ποτέ στον Ελληνικό αθλητισμό για μια ντουζίνα χρόνια. Η σοβαρότητα, το ύφος και η σιγουριά που σου δίνει όταν τον βλέπεις στον πάγκο, σε κάνουν να καταλάβεις πως ανήκει στους παραπάνω ανθρώπους. Τους καλούς σε όλα.
Αν συνεχίσει να προπονεί την ομάδα του Παναθηναϊκού για μια ακόμα δεκαετία, το σήμα του συλλόγου, θα καταλήξει κάπως έτσι.



Ίσως όμως πρέπει, οι φίλοι του Παναθηναϊκού, να τον παραχωρήσουν σε ολόκληρη τη χώρα και να πάψουν να είναι μοναχοφάηδες. Για το κοινό καλό βρε αδερφέ.

Όχι, δεν μιλάω για την εθνική μπάσκετ φυσικά! Αυτή βρίσκει τον δρόμο της με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αναφέρομαι σ’ ολόκληρη την χώρα.
Για σκεφτείτε τον υπουργό οικονομικών! Η ακόμα καλύτερα, Πρωθυπουργό!
Εγγυημένη επιτυχία λέω εγώ. Σε 5 χρονάκια, θα μας ζητάει δανεικά η Γερμανία. Με τέτοια ικανότητα στο να αξιοποιεί τους παίκτες του, σχεδόν ανεξάρτητα απ’ το ταλέντο τους, θα μπορούσε να μετατρέψει σε χρήσιμο σύνολο, μέχρι και την σημερινή κυβέρνηση. Υπερβάλω θα μου πείτε, αλλά ποιος στην Ελλάδα δεν θα υπέγραφε εν λευκώ το να αναλάβει το οτιδήποτε ο Ζέλικο;

Στην αντίπερα όχθη, οι Ολυμπιακοί τα είχαν βάψει μαύρα. Αντίθετα απ’ τα όσα περίμεναν απ’ αυτή τη χρονιά, έβλεπαν τους αιωνίους να σηκώνουν για έκτη φορά την Ευρολίγκα. Ενθυμούμενοι τα, «Κόψτε εισιτήρια για Βαρκελώνη» των προέδρων τους, τα «Τους πήραμε τον Σπανούλη και θα τα σαρώσουμε όλα» των εφημερίδων τους, η ηλιόλουστη Κυριακή τους φαινόταν μουντό, φθινοπωρινό και καταθλιπτικό απόγευμα.
Αλλά ο Παναθηναϊκός, είναι μεγάλος σύλλογος. Αβρός, σωστός, ντόμπρος και δεν θέλει να στεναχωριούνται οι αντίπαλοι του.
Ο καλός ποδοσφαιρικός ΠΑΟ, αποφάσισε να χαλαρώσει λίγο τα σουφρωμένα χείλη τους. Πρώτο γκολ απ’ τον ΠΑΟΚ και το χειλάκι συσπάστηκε. Ήρθε και το δεύτερο, που προκάλεσε ένα ειρωνικό μειδίαμα. Μπορεί να μην τους έφτιαξε και τη μέρα, αλλά σίγουρα το ότι οι αγαπημένοι τους αντίπαλοι είναι πλέον τρίτοι στα play offs, έχει μια πλάκα.
Αν μη τι άλλο, σε αυτά τα play off μπορεί να μην δούμε μπάλα αλλά σίγουρα θα απολαύσουμε άλλα, αμιγώς ελληνικά …αγωνίσματα.
Θα μου πείτε, ο Πρωθυπουργός ΑΠΕΙΛΕΙΣΕ πως, στα πρώτα επεισόδια θα σταματήσει η διεξαγωγή των αγώνων.
Ναι! …Το άλλο με τον Τοτό ;

«Μαζί τα σπάσαμε!»

Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

Θέλει ο Οσάμα να κρυφτεί, κι η χαρά δεν τον αφήνει

0 σχόλια
Συνήθως οι παντοκρατορίες των Ελληνικών ομάδων στο εκάστοτε άθλημα, συνοδεύονται από φήμες παρασκηνίου, παράγκες, υποκλοπές, κουμπούρια, τσάντες με λεφτά και άλλα ευφάνταστα Ελληνικά.

Όταν όμως μια ομάδα έχει πάρει 5 ευρωπαϊκά πρωταθλήματα κατά την συγκεκριμένη περίοδο, θέλει μεγάλη φαντασία για να την αμφισβητήσεις. Όπως χρειάζεται και μεγάλη φαντασία για να την αντιμετωπίσεις.

Ήδη ακούσαμε για τις «τυχαίες» γαστρεντερίτιδες των Διαμαντίδη και Νίκολας.
Τυχαία ήταν και η είσοδος στη χώρα δύο εκ των καλυτέρων Ισραηλινών πρακτόρων;
Η ΕΥΠ, συλλέγει πληροφορίες για επικείμενη συνεργασία των Ιταλών με Νεφελίμ, μήπως και καταφέρουν και βγάλουν εκτός μάχης την Ελληνική ομάδα!
Οι Ισπανοί πάλι, ασχολούνται ακόμα με τα κάλπικα της Μπαρσελόνα, και δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται για το Final Four.
Παρασκευή, κοντή γιορτή!


Στα ποδοσφαιρικά, διάφοροι ζητούν την παρέμβαση του πρωθυπουργού.
Κάποιοι θέλουν τοποθέτηση για την αντιμετώπιση της βίας στα γήπεδα, η οποία κατά την γνώμη τους δεν έχει καμία σχέση με την γενικότερη τεταμένη κατάσταση στη χώρα.
Άλλοι θέλουν να τους διαβεβαιώσει πως η ομάδα τους πέφτει κατηγορία, επειδή όντως δεν έχει κάνει κάτι καλά στα φορολογικό-οικονομικά της, και όχι επειδή είναι καρντάσια και τους αντιπαθούν οι σιχαμένοι Αθηναίοι που κινούν τα νήματα και ελέγχουν την Παράγκα που δεν τους θέλει στην Super League.
Ο ΓΑΠ απεφάνθη πως, την επόμενη φορά που κάποιος θα πετάξει σαΐτα στον αγωνιστικό χώρο, το δημόσιο θα πάψει να χρηματοδοτεί το ποδόσφαιρο. Αν θέλουν μεταγραφές να αρκεστούν σε ότι πάρουν από τα Ντραφτ, είπε.

Τους δεύτερους, τους παρέπεμψε στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, γιατί αυτή τη Super League δεν την ξέρει, και απ’ το όνομα κατάλαβε πως είναι κάτι διεθνές. Επίσης τόνισε πως, ούτε στην χώρα του δεν τον αφήνουν να κάνει κουμάντο πόσο μάλλον να ανακατευτεί με διεθνή Υπερπρωταθλήματα.

Μιας και αναφέραμε τα διεθνή, οι Αμερικάνοι μιμούμενοι την στρατηγική Ολυμπιακού, που ανέπτυξα εδώ (http://www.theplayer.gr/index.php?ID=kaffir&Rec_ID=51607 ) συνωμότησαν εναντίων μου, και δημοσιοποίησαν την ιστορία με τον …θάνατο του Οσάμα, όσο πιο γελοία και σουρεαλιστικά μπορούσαν.
«Εεε, μπήκαμε εκεί σε μια σπηλιά και τον βρήκαμε αραχτό μαζί με κάτι άλλους. Δεν είχαν όπλα αλλά αμύνθηκαν. Τους φάγαμε όλους. Να, δείτε έχουμε και μια φωτογραφία. Δεν φαίνεται πολύ καλά… Καταλαβαίνετε, σκοτάδι, σκόνη. Όχι όχι, αυτό που κοιτάτε είναι ένα τσουβάλι. Αυτός εδώ είναι να! Με τις τρύπες ντε.
Ε, και μετά τι να τον κάνουμε; Τι να τον κάνουμε; Και τι του ‘ρχεται του Τζόνι Μπόι στο μυαλό, που είναι διαβαστερό παιδί;
-Αυτοί οι Άραβες έχουν έθιμο να τους πετάνε στη θάλασσα κύρ Λοχαγέ, μου λέει.
Εντάξει λέω, αυτό θα γίνει. Να τον τιμήσουμε τον άνθρωπο. Και τον πετάξαμε στη θάλασσα! Δεν βυθιζόταν βέβαια στην αρχή, πετάξαμε όμως κάτι πέτρες πάνω του και έγινε η δουλειά.
Πάντως να ξέρετε, σε λίγες μέρες θα κυκλοφορήσει το βίντεο με την επιχείρηση. Θα κυκλοφορήσει και στην Ελλάδα. Την προώθηση την έχει αναλάβει ένας κύριο «Σειρήνας» κάπως έτσι. Θα έχει και bonus footage, με τον Ομπάμα να βλέπει ζωντανά την εκτέλεση του Οσάμα!
Εε, τα είπα σωστά; Γιατί καμιά φορά ξέρετε μπερδεύομαι. Χαχα! Οσάμα – Ομπάμα! ΧεΧε! Ούτε συγγενείς να ήταν.»
Υ.Γ. Η διαιτησία στο Μπαρσελόνα – Ρεάλ την Τρίτη, κατάφερε το ακατόρθωτο. Να με κάνει να λυπηθώ τον Ρονάλντο.


Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Η πρωτομαγιά δεν είναι αργία - Είναι καφρία

0 σχόλια
Καταρχάς ευχαριστούμε τον Γιώργο Δώνη που έκανε politically correct την λέξη «μπουρδέλο». Στην χώρα που ζούμε, και με το μέλλον που προδιαγράφεται, χρειαζόταν να «αποποινικοποιηθεί» μια τέτοια γλαφυρή περιγραφή της κατάστασης που επικρατεί σε όλα τα επίπεδα του κράτους.

Κατά δεύτερον πρέπει να αναλύσουμε την νέα τάξη πραγμάτων στο Ελληνικό ποδόσφαιρο.

Από μικρό παιδάκι άκουγα για το 12ο παίχτη μιας ομάδας.

Στην αρχή απλά μπερδευόμουν. Αργότερα, απορούσα με την άνεση των εκφωνητών να αναφέρουν τον διαιτητή σαν παίκτη της μιας ομάδας.

Μεγαλώνοντας νόμιζα, πως πλέον είχα καταλάβει ότι ο 12ος παίκτης είναι ο κόσμος στις κερκίδες, που με την φωνή και τα συνθήματα, μεταδίδει πάθος στην ομάδα.
Αλλά όχι. Για μια ακόμα φορά οι Έλληνες, πιστοί στις συνήθειες των αρχαίων ημών, δίνουμε τα φώτα μας στην υπόλοιπη υδρόγειο.  
Στο νέο αυτό ποδοσφαιρικό μοντέλο, ο κόσμος έχει απόλυτα ενεργή συμμετοχή. Αλλάζει την ροή του παιχνιδιού, βάζει γκολ, ακυρώνει άλλα, σμπαραλιάζει αντίπαλες άμυνες και παίρνει Time Out όποτε το κρίνει απαραίτητο για την ομάδα του.
Ανέκαθεν, οι οπαδοί προσπαθούσαν να έχουν την μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή στο παιχνίδι. Ξεκίνησαν με μπινελίκια ώστε να εκνευρίσουν τους αντιπάλους τους, άντε να πετάξουν και κανένα στραγάλι. Αργότερα ήρθαν τα κέρματα, αλλά η συνήθεια κόπηκε μαχαίρι με την έλευση του ευρώ. Τα τελευταία χρόνια, οι κροτίδες και τα καπνογόνα έχουν την τιμητική τους, και εκτοξεύονται όλο με μεγαλύτερη ακρίβεια και βεληνεκές. Η ρίψη καφέ σε πλαστικό ποτήρι, σαν αυτό που είχε απολαύσει ο Μαυρογενίδης στην Λεωφόρο, είναι κατά πολύ ξεπερασμένη. Όπως είδαμε στην Τούμπα, ο καφές πλέον σερβίρεται σε γυάλινο ποτήρι μπύρας.

Φέτος όμως τελειοποιήθηκε ένα οπαδικό πρότζεκτ που δουλευόταν δειλά-δειλά εδώ και χρόνια. Η τακτική αυτή, είχε μερικές λαμπρές εφαρμογές που απέφεραν τίτλους για τις ομάδες.

  Η πρώτη μεγάλη εφαρμογή ήταν στο περίφημο ντέρμπι της Ριζούπολης. Μπράβοι στα αποδυτήρια, πετρο-καπνογονο-κροτιδοπόλεμος εντός γηπέδου, και οπαδοί στο κόρνερ να δίνουν «κουράγιο» στους παίκτες του Παναθηναϊκού που αγωνίζονταν. Το αποτέλεσμα, γνωστό. Νίκη-πρωτάθλημα για τους Πειραιώτες.  

Ένα χρόνο μετά σειρά του Παναθηναϊκού να εφαρμόσει την δική του εκδοχή της τακτικής αυτής. Το πρωτάθλημα παίζεται μέχρι την τελευταία αγωνιστική. Ο Ολισαντέμπε στο 75’ βάζει το μοναδικό γκολ του Παναθηναϊκού, που δεν δείχνει καλά μέσα στο γήπεδο. Ο Πανηλειακός, που παίζει την κατηγορία του, θέλει να πιέσει για δεκαπέντε λεπτά, αλλά εκατοντάδες οπαδοί των πράσινων, θα μπουν στο γήπεδο και θα περιμένουν στην γραμμή του άουτ το τελείωμα του παιχνιδιού. Τα τελευταία λεπτά κύλισαν με τον Πανηλειακό να τρώει αμήχανα χρόνο παίζοντας πασούλες στην άμυνά του, φοβούμενος να επιτεθεί, πόσο μάλλον να σκοράρει, μέσα σε αυτή την πολιορκία. Νίκη-πρωτάθλημα για τους Παναθηναϊκούς.
Φέτος όμως, το κόλπο τελειοποιήθηκε από τον ΣΣΚΟ (Σύνδεσμος Συνδέσμων Κάφρων Οπαδών) και χρησιμοποιήθηκε σε όλα τα σημαντικά παιχνίδια της σεζόν.

Επαναληπτικός κυπέλου ΑΕΚ – ΠΑΟ, οι οπαδοί της ένωσης διακόπτουν το παιχνίδι αρκετές φορές, αλλά είναι απροπόνητοι και χωρίς σχέδιο. Οι διακοπές αυτές τείνουν να τους γυρίσουν μπούμερανγκ, κόβοντας συχνά πυκνά τον ρυθμό της ομάδας τους η οποία έψαχνε ένα γκολ. Ευτυχώς, για την ακεραιότητα όλων εκεί μέσα, ο Καρνέζης αποφάσισε να μπει στην λίστα των συνεχιστών του μεγάλου Ντέιβιντ Σίμαν και η ΑΕΚ πήρε την πρόκριση.
Στο μεγάλο ντέρμπι του Καραϊσκάκη δεν κρίθηκε σκόπιμο να εισέλθουν στον αγωνιστικό χώρο οπαδοί, καθώς οι κερκίδες είναι κοντά. Το σύστημα απέδωσε, γκολ ακυρώθηκαν, γκολ μετρήθηκαν. Τα ξέρουμε όλοι απ’ έξω ας μην τα ξαναλέμε. Νίκη-πρωτάθλημα για τους Ολυμπιακούς
Τέλος, ο χτεσινός τελικός. Κόσμος έμπαινε έβγαινε όποτε ήθελε, έδερνε όποιον ήθελε σταματούσε το παιχνίδι όταν ήθελε. Ο επόπτης (που ήταν ο ΙΔΙΟΣ που «ΚΑΛΥΠΤΕ ΤΟΝ ΚΑΤΣΟΥΡΑΝΗ») αγχώθηκε επειδή ο Λύμπε έχει περάσει και απ’ τον Παναθηναϊκό και είπε «Δεν ξανασηκώνω οφσάιντ σε βάζελο, δε μπα να ‘ναι ο Μάντζιος που τρώει offside trap και απ’ τους Ανατολάκη – Ενακαρίρε». Νίκη-κύπελλο για τους ΑΕΚτζήδες.
Μετά και την χτεσινή επιτυχία, ο ΣΣΚΟ κατοχυρώνει αυτή την στρατηγική με το κωδικό όνομα «Μπουρδέλα Μπάλα και Καράτε» φανερά επηρεασμένος από τον Γιώργο «Άμα δεν σ’ αρέσει τράβα στην Αγγλία» Δώνη.
Αναμένουμε τις σχετικές ανακοινώσεις, από τους αρμόδιους φορείς, για το πατεντάρισμα  και την πώληση της τεχνογνωσίας αυτής στο εξωτερικό. Αφού πλέον σαν χώρα μπορούμε να πουλήσουμε μονάχα  Ήλιο Θάλασσα και Καφριλίκια, ας το εκμεταλλευτούμε όσο μπορούμε.