Τρικυμία στο κρανίο ενός... τυριού

 Είμαι ένα τυρί. Ζω και μεγάλωσα στο Βολτέρο Κοζάνης, που αριθμεί 73 μόνιμους κατοίκους και 734 πρόβατα. Περνάω πολύ ωραία στο χωριό. Δεν έχουμε σε τίποτα να ζηλέψουμε την πόλη. Ούτε καν στην τεχνολογία, τα αμάξια και τις μηχανές.

Μιας και είπα για μηχανές, να σας πω για την πρόσφατη εμπειρία μου με την μηχανάρα του φίλου μου του Γιώργη που καβάλησα. Δεν μιλάμε για μοτοσυκλέτα. Μιλάμε για μια υπερμηχανή, η οποία έχει 854 ίππους (στην κάθε ρόδα γιατί είναι πρωτότυπο μοντέλο 2επί2, σύνολο 1708, γέννησαν και δυο φοράδες 1710) και την πήγα ξουράφι στην Εγνατία. Μιλάμε για το Βολτέρο-Θεσσαλονίκη 17 λεπτά και 34 δευτερόλεπτα και 5 δέκατα. Μετρημένα με το αυθεντικό Ρόλεξ που αγόρασα 45 ευρά από παλικάρι που δούλευε στο εργοστάσιο της εταιρίας στην Αλβανία και είχε λουφάρει κάμποσα για να τα πουλήσει στο πανηγύρι να βγάλει τα έξοδα για το στριμπτιζάδικο στο Κηφισοχώρι. Και όλα αυτά χωρίς να μου σβήσει το Μάλμπουρο το κόκκινο που είναι βαρύ και ασήκωτο γιατί είναι από ειδικό χαρμάνι που κάνει εισαγωγή απ' την Κολομβία ο περιπτεράς στην πλατεία της Ασπροπλαγιάς.
Να πηγαίνω εγώ στην Εγνατία και πίσω μου, Τούφα το ντουμάνι.
Άλλη οδηγική εμπειρία σε λέω.

Πωπωωωω. Γιατί τα θυμήθηκα τώρα; Γιατί; Αχχχ. Πάω να αρμέξω τίποτα, μπας και βγει η επιδότηση να πάρω και γω μια τέτοια. Αυτή η κρίση μας έχει γονατίσει. Πάνε τα λεφτά της Ευρώπης. Τα τρώνε άλλοι τώρα και δω η αγροτιά δεν έχει βετζίνα να βάλει στο Καγιέν.

Λαμόγια.

Σεξ δίχως όρια

5η γοογλερική επιλογή στην εβδομαδιαία αναζήτηση «σεξ»

Όπως έχουμε ξαναπεί, στο στρατό συναντάς πολλά είδη ανθρώπων.

Παράξενα είδη. Αστικά, βουκολικά, τροπικά.

Στο στρατό θα ακούσεις τα πάντα. Ιστορίες με αμάξια που είχαν 980 άλογα και τσαμπουκάδες που κατέληξαν με τους ήρωές μας να έχουν κάνει τον Ζαμπίδη να τους παρακαλά για έλεος.

Ό,τι και να ειπωθεί, όμως, θα το εκμηδενίσει ο πάλιουρας που είναι από φτωχή γειτονιά της Αττικής και ξέρει να εκτιμά αμάξια, μηχανές και γκόμενες. Έχει βραχνή φωνή, και ύφος Πρετεντέρη όταν απευθύνεται σε νεοεκλεγέντα βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ:

"Άκου με εμένα μικρέ που είμαι 20 χρονώνε, έχω φάει τη ζωή με το κουτάλι, δουλεύω απ' τα 8 μου κι έχω κάνει και 7 μήνες θητεία και ξέρω καλύτερα. Το νόημα στη ζωή αυτή δεν είναι τα μοτοσακό. Είναι το μ**νί.
Άπαξ και τον έχεις εικοσιπέντε (25) πόντους (cm) όπως εγώ, με λίγη προπόνηση, τα πάντα είναι δυνατά.
Θα πρέπει να πας σε 2-3 μπουρδελάκια, να σου μάθουν οι κυρίες τα κόλπα. Μεγάλες δασκάλες σου λέω. Μετά με 1-2 παντρεμένες και μερικά μπαζάκια. Γιατί αν δεν μπαζώσεις, δεν μπορείς να χτίσεις.
Τότε, θα 'χεις γίνει μάστορας. Θα μπορείς να πηδάς για ώρες. Μέρες. Εβδομάδες.
Ναι ρε! Μην γουρλώνεις τα μάτια. Συνεχόμενα σου λέω. Αρκεί το κορμί σου να μπορεί να το στηρίξει. Γι' αυτό πάω γυμναστήριο εγώ. Για να αντέχω.
Τότε λοιπόν, θα κάνεις όνομα στην πιάτσα. Και με τους 27 πόντους σου... ΤΟ ΞΕΡΩ ΡΕ ΠΩΣ ΠΡΙΝ ΕΙΠΑ 25. ΜΠΑΓΛΑΜΑ. Με το πολύ σεξ αυτό μεγαλώνει ρε κακομοίρη! Τόσο άσχετος είσαι; Και πού είχα μείνει; Α ναι. Θα το μάθει ο κόσμος αυτό, θα φτάσει και στα αυτιά κανενός μοντέλου. Θα έρθει να σε βρει. Θα το σκίσεις και θα σε κάνει θεό. Θα το πει στις φίλες της και μετά θα έρχονται να σε παρακαλάνε. Και τότε μιλάμε για ΣΕΞ ΔΙΧΩΣ ΟΡΙΑ!

Σίγουρα θα σε χώσουν και στην τηλεόραση σε καμιά εκπομπή, θα σε ψωνίσει κανά φραγκάτο γριόνι και ΤΣΑΚ! Την έπιασες την καλή.
Άκου με που σου λέω. Δεν θες να αρχίσω να λέω ονόματα που έχουν περάσει απ' το κρεβάτι μου, γιατί δε θα κοιμηθείς απόψε. Μάτι δε θα κλείσεις.

Άντε τώρα ρούφα το αβγουλάκι σου".

Τρικυμία στο κρανίο... του δυόσμου

Είμαι αρωματικός.
Είμαι μυρωδάτος.
Είμαι γευστικός.
Είμαι έντονος.
Δεν γίνεται να περάσω απαρατήρητος.
Βγαίνω και σε τσίχλα.

Ναι, κυρίες και κύριοι, καλά μαντέψατε.
Είμαι ο Δυόσμος!

Γιατί μιλάω με τέτοιο στόμφο και ενθουσιασμό για μένα;
Μα γιατί το αξίζω φυσικά.

Για σκεφτείτε το.

Είμαι πρωταγωνιστής της Ελληνικής κουζίνας εδώ και πολλά πολλά χρόνια.
Με βάζουν παντού. Από μακεδονίτικες πίττες, μέχρι κρητικά καλτσούνια.
Πάω παντού. Και μην ακούτε την προπαγάνδα για τον μαϊντανό. Αυτά είναι δάχτυλος του ΣΥΡΙΖΑ για αποσταθεροποίηση και έξοδο απ' το ευρώ. Εγώ μόνο πάω παντού.
Δροσίζω τις αναπνοές δεκάδων ανθρώπων καθημερινά. Ερωτευμένων, κοινωνικών, μαθητών που θέλουν να κρύψουν την τσιγαρίλα του πρώτου διαλείμματος.
Πλέον όμως, βρίσκομαι και στο δημοφιλέστερο των δημοφιλέστερων.
Στο ποτό των ποτών.
Στο κοχτέιλ των κοχτέιλζ.
Το ΜΟΧΙΤΟ!

Όλοι οι κουλ τύποι πίνουν Μοχίτο. Όλες οι γαμάτες τύπισσες, λερώνουν με το κραγιονάκι τους καλαμάκια ρουφώντας ένα δροσιστικό, εντυπωσιακό και εύγευστο Μοχίτο.
Και ποιος κυρίες και κύριοι κάνει ένα Μοχίτο τόσο υπέροχο;
Μα εγώ φυσικά! Ο Δυόσμος των δυόσμων. Ο Βασιλιάς των ζαρζαβατικών. Ο Κινγκ Τζόφρι των μυρωδικών.
Εγώ και μόνον εγώ.

Αποχωρώ. Πάω να γίνω ένα με ένα μεγάλο κουτάλι μαύρη, κατάμαυρη, τόσο μαύρη που κάνει την Ναόμι Κάμπελ να δέρνει την καμαριέρα της, ζάχαρη.
Και να γίνουμε τα βασικά συστατικά του δημοφιλέστερου ποτού και του φετινού καλοκαιριού.

Σας φιλώ δροσιστικά στα δόντια.